-
1 zmitygować się
-
2 zmitygować\ się
сов. 1. опомниться, одуматься;2. уняться, успокоиться -
3 zmitygować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmitygować
-
4 zmitygować
zmitygować pf →LINK="mitygować" mitygowaćmitygować się sich zusammennehmen, sich beherrrschen -
5 zreflektować\ się
zreflektowa|ć sięсов. спохватиться; опомниться;szybko się \zreflektować\ sięł он быстро спохватился
+ zmitygować się, opamiętać się -
6 zreflektować się
-
7 mityg|ować
impf Ⅰ vt książk. (powściągać) to bring to reason [osobę]; (uspokajać) to mitigate, to pacify- mitygować czyjś gniew to appease a. soothe sb’s anger, to curb sb’s temper- mitygowała niegrzeczne dziecko ostrym spojrzeniem she pacified the unruly child with a sharp look ⇒ zmitygowaćⅡ mitygować się to check a. restrain a. control oneself- często unosił się gniewem, ale w porę się mitygował he would often get angry, but checked himself in time ⇒ zmitygować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mityg|ować
-
8 zmityg|ować
pf Ⅰ vt książk. to appease- zmitygować kogoś słowem/gestem to restrain sb with words/a gesture ⇒ mitygowaćⅡ zmitygować się książk. to restrain oneself ⇒ mitygować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmityg|ować
-
9 mitygować
mitygować się sich zusammennehmen, sich beherrrschen
См. также в других словарях:
zmitygować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mitygować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mitygować się – zmitygować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} czynić swoje zachowanie bardziej odpowiednim przez powstrzymywanie nadmiaru swojej ekspresji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chciał go uderzyć, ale zmitygował się w porę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmitygować — dk IV, zmitygowaćguję, zmitygowaćgujesz, zmitygowaćguj, zmitygowaćował, zmitygowaćowany «powstrzymać, zahamować, powściągnąć, poskromić» Zmitygować kogoś słowem lub gestem. zmitygować się strona zwrotna czas. zmitygować Nie umiała się zmitygować… … Słownik języka polskiego
utemperować — dk IV, utemperowaćruję, utemperowaćrujesz, utemperowaćruj, utemperowaćował, utemperowaćowany «poskromić, zmitygować, okiełznać, uspokoić» Utemperować czyjś wybuchowy charakter. utemperować się «ustatkować się, uspokoić się» Z czasem się… … Słownik języka polskiego
